مصوبه مجلس با عنوان قانون شناسایی و حمایت از مصدومان شیمیایی، در ماه‌های نخست سال 1389 با بی‌توجهی روبه‌رو شد و از سوی دولت ابلاغ نشد. با طی‌شدن مهلت قانونی، علی لاریجانی، رئیس مجلس تیرماه پارسال دستور انتشار آن را در روزنامه رسمی صادر کرد تا به این وسیله دولت را نسبت به اجرای این قانون ملزم کند، اما با گذشت بیش از یک سال از زمان انتشار در روزنامه رسمی هنوز دولت و به تبع آن بنیاد شهید و امور ایثارگران هیچ اقدامی برای اجرای این قانون انجام نداده‌اند.سیروان حداد، رئیس هیأت‌مدیره انجمن دفاع از قربانیان شیمیایی سردشت، در این‌باره گفت: ما امیدوار بودیم که بعد از تصویب مجلس یک قانون برای حمایت از حقوق جانبازان شیمیایی داشته باشیم، اما متأسفانه این قانون هرگز به مرحله اجرا در نیامد و یک پرسش بزرگ را در ذهن مردم ایجاد کرد که چرا دولت نمی‌خواهد این قانون را اجرا کند؟
او با اشاره به اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران به‌عنوان مجری این قانون مشخص شده است، توضیح داد: از نظر بسیاری از صاحب‌نظران بنیاد شهید به‌دلیل سایر ماموریت‌هایی که دارد نمی‌تواند مجری مناسبی برای این قانون باشد و شاید بهتر بود اجرای قانون شناسایی و حمایت از مصدومان برعهده تشکل‌های مردمی گذاشته می‌شد. حداد معتقد است بنیاد شهید مسئولیت سرویس دهی به جانبازان را بر عهده دارد و براین اساس لزوما نمی‌توان کار شناسایی را نیز بر عهده ارگانی گذاشت که ارائه خدمات را نیز بر عهده دارد.
رئیس هیأت‌مدیره انجمن دفاع از قربانیان شیمیایی سردشت، با اشاره به اینکه مشکلات این دسته از جانبازان با تغییر فصل تغییر می‌کند، گفت: سیستم ایمنی و دفاعی بدن جانبازان شیمیایی بسیار ضعیف است و همین ضعف سبب می‌شود تا آنها در برابر بیماری‌های فصلی کاملا ضعیف و بی‌دفاع باشند. در حال حاضر با شروع فصل سرما عفونت ریه یکی از مشکلاتی است که این دسته از جانبازان و مصدومان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند؛ ضعف بدنی از یک سو و شیوع آنفلوانزا از سوی دیگر این دسته از مصدومان را ناتوان کرده‌است.
کمیسیون پزشکی تشکیل نمی‌شود
عثمان مزین، دبیر کمیته حقوقی انجمن دفاع از قربانیان شیمیایی سردشت، نیز گفت: الان 4سال است که هیچ کمیته‌ای برای شناسایی مصدومان شیمیایی سردشت تشکیل نشده؛ این در حالی است که کمیسیون پزشکی بیش از 4سال است که هیچ خروجی‌ای نداشته، یعنی عملا از سال 1385 کمیته‌هایی هم که تشکیل شده‌اند پس از بررسی پرونده‌های مصدومان اعلام کرده‌اند که شما سالم هستید و جانباز شیمیایی به حساب نمی‌آیید.
او با اشاره به اینکه مردم منطقه منتظر اجرای قانون هستند، افزود: با تصویب قانون شناسایی و حمایت از مصدومان شیمیایی به‌نظر می‌رسید که سرانجام بخش بزرگی از مشکلات مصدومان شیمیایی برطرف شود اما بنیاد شهید و امور ایثارگران هنوز هیچ اقدامی انجام نداده است.مزین معتقد است که اجرای این قانون مستلزم انجام راهکارهایی است؛ از جمله اینکه باید مدعیان ثبت نام و کمیسیون‌های تعیین درصد جانبازی تشکیل شوند، بعد این کمیسیون‌ها ثبت‌نام کنندگان را معاینه و پرونده‌ها را بررسی کنند؛ درحالی‌که ابتدایی‌ترین حرکت برای اجرای این قانون که انتشار یک فراخوان و ثبت نام از مردم است، انجام نشده است.
مرکز ثقل این قانون و هدف اصلی آن این بوده که وضعیت نابسامان قربانیان شیمیایی سردشت سروسامان داده شود و این قانون برای مردم سردشت اجرا شود که متأسفانه مردم هنوز از آن بهره‌ای نبرده‌اند.
صالح عزیزپور، عضو این انجمن نیز در گفت‌وگو با مهر با بیان اینکه زمان و اجرای قانون در شهر جنگ‌زده سردشت متوقف شده، افزود: یادش‌به‌خیر چندین سال قبل طرحی به مجلس دادیم که جانبازان شیمیایی مناطق آلوده کشور هر 9ماه یک‌بار در کمیسیون پزشکی دوباره پایش شوند. هر چند که مجلس با این طرح موافقت کرد و رئیس‌جمهور هم پس از تصویب مجلس آن را ابلاغ کرد اما جالب اینجاست که 2سال است از این ابلاغ می‌گذرد ولی هیچ‌گونه کمیسیونی تشکیل نشده است.وی افزود: هم‌اکنون 15هزار جانباز شیمیایی در سردشت زندگی می‌کنند که تنها 2هزار و 200جانباز دارای درصد و پرونده در بنیاد شهید هستند و بقیه آنها چشم انتظار اجرای قانونند ولی نمی‌دانیم چرا قانون در این شهر مرزی اجرا نمی‌شود؟
الزام یا اختیار
وقتی یک پیشنهاد مراحل لازم را پشت سر می‌گذارد و پس از تصویب نمایندگان مجلس و تایید شورای نگهبان حکم قانون به‌خود می‌گیرد، دولت موظف است اقدام‌های مناسب را تعیین و اجرا کند. در این مرحله انجام کار به اختیار دولت نیست بلکه از جمله وظایفی است که دولت ملزم به اجرای آن است. در این «شرایط چرا دولت حاضر نیست به وظایفش عمل کند؟» سؤالی است که البته منتظر پاسخ است.
